Τι θα γίνει μετά από 20 χρόνια στον κάμπο που θα λήξει η ζωή των αγροτικών φωτοβολταϊκών;

Παγκόσμια ημέρα του εδάφους η σημερινή 5η Δεκεμβρίου και επ’ αφορμής ο πρώην Διευθυντής του ΕΘΙΑΓΕ Δρας Χρήστος Τσαντήλας έβαλε μία σημαντική παράμετρο το μεσημέρι μιλώντας στο «Μαγκαζίνο της Θεσσαλίας». Τα τελευταία 50 χρόνια στο θεσσαλικό κάμπο, λόγω ερημοποίησης, διάβρωσης αλλά και αστικοποίησης έχουμε χάσει το 30% γόνιμων καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Και σαν να μην έφτανε αυτό με τη νέα νομολογία του ΥΠΑΑΤ δίνεται η δυνατότητα στο 1% του καλλιεργήσιμου εδάφους της Θεσσαλίας να τοποθετηθούν αγροτικά φωτοβολταϊκά για αυτοπαραγωγή (μέχρι 30%) , αλλά και εκμετάλλευση από αγρότες.

 Το ποσοστό αυτό όμως συνεπάγεται  δέσμευση ακόμη και γαιών υψηλής παραγωγικότητας, συνολικής έκτασης 30 και πλέον χιλιάδων στρεμμάτων στη Θεσσαλία για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τον ήλιο. Πρόκειται για μία σημαντική εκταση που δεν πρέπει να χαθεί από το θεσσαλικό κάμπο, αν σκεφτούμε οτι κάθε χρόνο χάνουμε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα σε όλη τη χώρα και από εκχέρσωση και εκβιομηχάνιση ή μετατροπή αγροτικής γης σε εμπορική ή άλλη δραστηριότητα.

 Η τεχνική λύση που εφαρμόζεαι σε άλλες προηγμένες χώρες, είναι τα αγροτικού τύπου φωτοβολταϊκά, που απέχουν 2,5 και 3 μέτρα από το έδαφος, ώστε από κάτω να μπορεί αυτό να καλλιεργείται και να μη χαθεί οριστικά από τη γεωργία. «Γιατί μη γελιόμαστε» κατέληξε ο κ. Τσαντήλας, «αν επιλεγεί η λύση, όπως γίνεται σήμερα λόγω κόστους, των χαμηλού ύψους φωτοβολταϊκών, που σχεδόν εφάπτονται στο έδαφος, αυτό χάνεται οριστικά από τη γεωργία και δεν είναι αναστρέψιμο. Έτσι μετά από 20-25 χρόνια που είναι η διάρκεια ζωής των φωτοβολταικών θα κινδυνεύει και ο κάμπος της Θεσσαλίας, να γεμίσει από κουφάρια δύσκολα ανακυκλώσιμων υλικών, όπως είναι τα φωτοβολταϊκά πάνελς.»
Και η γη μας πρέπει πρώτα να μπορεί να παράγει τρόφιμα για να μας θρέψει, αυτό επισημαίνουν όλοι οι παγκόσμιοι οργανισμοί και ιδιαίτερα ο FAO που ασχολείται με την επάρκεια τροφίμων και την παγκόσμια πείνα…

Πηγή:energypress.gr