Υποχρεωτικά στο target model φωτοβολταϊκά και αιολικά πάνω από 400 KW που φτιάχτηκαν μετά τις 4 Ιουλίου – Θα χρεώνονται «κόστος εξισορρόπησης»
Σημαντική εκ των υστέρων αλλαγή προκύπτει, με βάση όσα περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ, για τους επενδυτές που έχουν κατασκευάσει μετά τις 4 Ιουλίου 2019, φωτοβολταϊκά πάρκα 500 KW ή αιολικά 3 MW, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν τη συμμετοχή στο target model και τα κόστη που συνεπάγεται.
Το ίδιο επηρεάζονται βεβαίως και όσοι προγραμμάτιζαν να φτιάξουν τέτοια «προνομιακά» έργα από εδώ και στο εξής.
Το νομοσχέδιο θέτει, τώρα, το όριο μη υποχρέωσης για τις αποκλίσεις που προκαλούν οι σταθμοί ΑΠΕ («ευθύνη εξισορρόπησης»), για όλες τις τεχνολογίες, στα 400 KW εγκατεστημένη ισχύ, από 500 KW που ήταν για τα φωτοβολταϊκά και 3 MW που ήταν για τα αιολικά.
Στους επενδυτές με τέτοια έργα, τα οποία είχαν επιπλέον τη δυνατότητα να μην συμμετέχουν σε διαγωνισμούς αλλά να εγκαθίστανται με Συμβάσεις Ενίσχυσης Σταθερής Τιμής (ΣΕΣΤ), δεν επιβάλλεται αλλαγή του τρόπου αμοιβής, εάν έχουν "προλάβει" και υπογράψει ΣΕΣΤ. Διατηρούν τη Σύμβασή τους, αλλά επιβαρύνονται με ένα κόστος συμμετοχής στο target model, το οποίο προφανώς δεν είχαν υπολογίσει. Για το λόγο αυτό τους δίνεται η δυνατότητα, εάν θέλουν, να αλλάξουν τη Σύμβαση και να συνάψουν νέα με το καθεστώς της Λειτουργικής Ενίσχυσης Διαφορικής Προσαύξησης (ΣΕΔΠ).
Από εδώ και πέρα όμως, όλα τα έργα πάνω από 400 KW περνάνε στην κατηγορία των Συμβάσεων Λειτουργικής Ενίσχυσης Διαφορικής Προσαύξησης (ΣΕΔΠ).
Στο νομοσχέδιο αναφέρεται συγκεκριμένα:
«Από την 1η Ιανουαρίου 2020, σταθμοί εγκατεστημένης ισχύος ή μέγιστης ισχύος παραγωγής μεγαλύτερης ή ίσης των 400kW, που οι κάτοχοι τους έχουν συνάψει Σ.Ε.Σ.Τ. και οι οποίοι τέθηκαν σε λειτουργία από την 4η Ιουλίου 2019 και εφεξής, είναι υπεύθυνοι για τις αποκλίσεις που προκαλούν («ευθύνη εξισορρόπησης»).
Οι σταθμοί αυτοί, φέρουν την οικονομική ευθύνη για τις αποκλίσεις τους («κόστος εξισορρόπησης»). Το κόστος εξισορρόπησης υπολογίζεται στη βάση μεθοδολογίας, η οποία καθορίζεται στον Κώδικα του ΔΑΠΕΕΠ και παρακρατείται απευθείας από τον ΔΑΠΕΕΠ στο πλαίσιο εφαρμογής της Σ.Ε.Σ.Τ.
Τα έσοδα που προκύπτουν από την εφαρμογή της μεθοδολογίας του προηγούμενου εδαφίου, αποτελούν έσοδα του Υπολογαριασμού Αγοράς του Ειδικού Λογαριασμού Α.Π.Ε.».
Πρέπει να σημειωθεί επιπλέον ότι με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η οποία εκδίδεται μέσα στο πρώτο τρίμηνο κάθε έτους, τα παραπάνω όρια εγκατεστημένης ισχύος ή μέγιστης ισχύος παραγωγής, μπορεί να μειώνονται, με παράλληλη περαιτέρω διάκριση στη βάση των κατηγοριών ή τεχνολογιών.
Στην περίπτωση αυτή, τα νέα μειωμένα όρια ισχύουν για τον καθορισμό του τύπου των συμβάσεων Λειτουργικής Ενίσχυσης που συνάπτονται, από την πρώτη ημέρα του επόμενου ημερολογιακού έτους από το έτος έκδοσης της παραπάνω απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Ορίζεται όμως ρητά ότι από την 1η Ιανουαρίου 2026 το όριο εγκατεστημένης ισχύος που τώρα ορίστηκε στα 400 KW, θα πρέπει να έχει περιοριστεί κάτω των 200 kW.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η διάταξη που εισήγαγε το ΥΠΕΝ στο νομοσχέδιο μπορεί να θεωρηθεί αναμενόμενη, με την έννοια ότι αποτελεί εναρμόνιση με τον σχετικό Κανονισμό της Ε.Ε. για την ευθύνη εξισορρόπησης των σταθμών ΑΠΕ, ωστόσο ανατρέπει τα δεδομένα για σημαντικό αριθμό επενδυτών, τόσο υφιστάμενων έργων όσο και προγραμματιζόμενων. Σε κάθε περίπτωση δυσχεραίνει την κατάτμηση μεγάλων έργων σε μικρότερα προκειμένου να αποφευχθεί η συμμετοχή σε διαγωνισμούς αλλά και η υποχρέωση συμμετοχής στις υποχρεώσεις του target model.
Διαβάστε εδώ το άρθρο 26 του νομοσχεδίου που πραγματεύεται το εν λόγω θέμα.
Πηγή:energypress.gr