Γ. Λυμπεράτος: Είμαστε Πιο Μπροστά στην Ευρώπη στο Πώς να Αξιοποιούμε τα Απόβλητα
Η σωστή ενημέρωση των πολιτών αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο ώστε να πετύχει το στοίχημα της διαλογής στην πηγή για τα απόβλητα. Το παράδειγμα του Δήμου Χαλανδρίου είναι διδακτικό για το τι πρέπει να κάνει η χώρα μας στο να πετύχει τον εθνικό στόχο για 50% εκτροπή των αποβλήτων από τη χωματερή.
Είναι ενδεικτικό όπως αναφέρει στο Energia.gr ο κ. Γεράσιμος Λυμπεράτος, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Χαλανδρίου και καθηγητής στο ΕΜΠ, ότι το 45% των 8.000 κατοίκων που ζουν στο δημοτικό διαμέρισμά της Αγίας Βαρβάρας συλλέγουν με επιτυχία τα βιοαπόβλητα στους καφέ κάδους!
Σε μια περίοδο που γίνεται συζήτηση για τις μεθόδους που θα πρέπει να ακολουθηθούν για τη διαχείριση των αποβλήτων το παράδειγμα του Χαλανδρίου αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την υπόλοιπη Ευρώπη. Στο Χαλάνδρι πριν 3 χρόνια εφαρμόστηκε με το πρωτοποριακό πρόγραμμα Waste4Think συγκομιδής των βιοαποβλήτων σε καφέ κάδους που είχαν μοιραστεί, με σκοπό να παραχθεί ένα νέο προϊόν (FORBI, food residue biomass), είτε για την παραγωγή βιοαερίου, είτε για κομπόστ ή και άλλα προϊόντα. Πράγματι σε πρώτη φάση, σύμφωνα με τον κ. Λυμπεράτο, 900 περίπου εθελοντές επιλέχθηκαν και ανταποκρίθηκαν με αποτέλεσμα πολύ θετικά συμπεράσματα. Σε δεύτερη φάση το πρόγραμμα επεκτάθηκε σε ολόκληρη την περιοχή του δημοτικού διαμερίσματος της Αγίας Βαρβάρας, στο οποίο ζουν 8.000 κάτοικοι. «Διαπιστώσαμε ότι μέσα σε ένα εξάμηνο το 45% των κατοίκων ανταποκρίνεται πλήρως! Δηλαδή εκτρέπουμε το 45% των βιοαποβλήτων από τη χωματερή, όταν ο εθνικός στόχος είναι 50% και σκοπεύουμε να το εφαρμόσουμε σε όλο το Χαλάνδρι» τονίζει ο κ. Λυμπεράτος.
Να σημειωθεί πως η συλλογή των βιοαποβλήτων γίνεται σε καφέ κάδους με τον εθελοντή ο οποίος είναι ενημερωμένος στο τι πρέπει να διαθέτει σε αυτούς τους κάδους και να έχει ένα κλειδί για το κάδο. Πράγματι το θέμα με τους δήμους της χώρας είναι, ότι ενώ έχουν ξεκινήσει αρκετοί να τοποθετούν καφέ κάδους η ελλειπής ενημέρωση των κατοίκων συνήθως οδηγεί στο αποτέλεσμα να μαζεύονται σε αυτόν διάφορα ακατάλληλα απόβλητα, όπως ακριβώς έγινε και με τους μπλε κάδους. Μάλιστα ο κ. Λυμπεράτος τόνισε πως στην ίδια περιοχή που εφαρμόζεται το πρόγραμμα «έχουμε διαπιστώσει πως πάνω από το 75% των ανακυκλώσιμων μαζεύονται στους μπλε και κίτρινους κάδους, άρα υπάρχει ανταπόκριση του κόσμου όταν είναι σωστά ενημερωμένος». Παράλληλα, μόλις το 10% καταλήγει στον πράσινο κάδο από τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα. Στοιχεία εντυπωσιακά σε σχέση με την εικόνα που έχουμε για την υπόλοιπη χώρα.
Ακόμα πιο εντυπωσιακά είναι τα δεδομένα σε σχέση με τη χρήση του παραγόμενου προϊόντος από αυτή τη διαδικασία. Όπως εξηγεί στο Energia.gr ο κ. Λυμπεράτος «με ένα τόνο συμπιεσμένου αερίου ως καυσίμου για τα οχήματα μπορούν να καλυφθούν 20.000 χλμ την ημέρα. Εάν εκφραζόταν η διαλογή στην πηγή σε όλο το Χαλάνδρι τότε θα παραγόταν μισός τόνος συμπιεσμένου αερίου. Ο δήμος βέβαια χρειάζεται συμπιεσμένο αέριο για την κάλυψη μόλις 1.500 χλμ. την ημέρα, άρα το παραγόμενο καύσιμο μπορεί να διατεθεί και στην αγορά.
Από την άλλη πλευρά, στη χώρα μας έχει ανοίξει συζήτηση σε σχέση με την καύση αποβλήτων. Το παράδειγμα του Βόλου είναι γνωστό όχι τόσο για τα θετικά του αποτελέσματα, όσο για τις κοινωνικές αντιδράσεις που έχει προκαλέσει. «Η καύση σύμμεικτων δημιουργεί περιβαλλοντικό πρόβλημα, δημιουργεί εκπομπές ρύπων που δεν συμβαίνει με την καύση π.χ. FORBI και δεν αποτελεί περιβαλλοντικά ορθή λύση» τόνισε ο δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου, αναφέροντας ως παράδειγμα τη Σουηδία. Εκεί συμβαίνει, όπως είπε, το παράδοξο ότι ενώ έχουν φτιάξει προηγμένες μονάδες για καύση, λόγω των καλών ποσοστών ανακύκλωσης που επιτυγχάνουν, δεν έχουν τα υλικά (πλαστικό και χαρτί/χαρτόνι) που συμβάλουν στην αποτελεσματική λειτουργία των εν λόγω μονάδων. Οπότε εισάγουν σκουπίδια από άλλες χώρες! «Εμείς αυτό που κάνουμε με τη διαλογή στην πηγή συλλέγουμε χωριστά το χαρτί, το γυαλί, κλπ και αυτό βοηθάει ώστε να χρησιμοποιηθούν ξανά εξαιρετικά» σημείωσε ενώ από την άλλη με μια απλή διαδικασία που είναι η ξήρανση (των οργανικών αποβλήτων) και ο τεμαχισμός τους επιτυγχάνεται η παραγωγή διατηρήσιμου και αξιοποιήσιμου υλικού (FORBI). «Σε αντιδιαστολή με την καύση των RDF-σκουπιδιών (σύμμεικτων) που γίνεται στο Βόλο με το παραγόμενο υλικό μπορείς να υποκαταστήσεις στην τσιμεντοβιομηχανία το πετρέλαιο χρησιμοποιώντας ένα καθαρό καύσιμο», είπε καταλήγοντας.
Από τα παραπάνω συνάγεται το συμπέρασμα πως η Ελλάδα με κατάλληλη μεθοδολογία μπορεί να πετύχει θετικά αποτελέσματα. Βέβαια «αντίπαλος» σε εγχειρήματα όπως του Χαλανδρίου είναι το επιδιωκόμενο κέρδος που κυνηγούν πολλές επιχειρήσεις. Με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις επενδύσεις στον τομέα αυτό να έχουν αντίθετο αποτέλεσμα από τον επιθυμητό στόχο που είναι η προστασία του περιβάλλοντος. Πριν λίγες ημέρες ξεκίνησε το φιλόδοξο πρόγραμμα του για διαλογή ανακυκλώσιμων υλικών στην πηγή σε έξι ρεύματα (χαρτί, γυαλί, κλαδέματα, σύμμεικτα, μέταλλα και πλαστικό), ο δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. Για να καταφέρει η χώρα μας να κλείσει τους ΧΥΤΑ θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να ακολουθήσει το δρόμο της διαλογής στην πηγή.
Πηγή:energia.gr