Κλιματική αλλαγή και πολιτική: πρόοδος και δυσκολίες
Ενα καίριο και φλέγον θέμα για την ατζέντα της νέας δεκαετίας είναι η αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Στις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου τόσο οι κοινωνίες όσο και οι αγορές δίνουν έμφαση στη βιωσιμότητα πολύ περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν. Η επιλογή των επενδυτικών προϊόντων με κριτήριο την ηθική τους διάσταση, τη βιωσιμότητα και το πώς ωφελούν το περιβάλλον θεωρείται κάτι το συμβατικό και όχι εκκεντρικό. Το Κόμμα των Πράσινων στη Γερμανία, που χθες γιόρτασε τα 40 του χρόνια στην πολιτική, έχει μετασχηματιστεί από μία ομάδα ετερόκλητων και απείθαρχων ημιαναρχικών σε ένα κόμμα με υπευθυνότητα, έτοιμο για την εξουσία και μάλλον κεντρώο πλέον. Αξίζει, πάντως, να επισημανθεί ότι οι εκπομπές των αερίων ρύπων, οι οποίες ενοχοποιούνται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου στην Ε.Ε. βαίνουν μειούμενες από το 1990 και μετά.
Κι αυτό εν πολλοίς δείχνει ότι μειώνεται η εξάρτηση από τον γαιάνθρακα, καθώς και ότι γίνεται αποδοτικότερη χρήση της ενέργειας από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Από το 2008 και μετά οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σημειώσει σχεδόν ανάλογη πρόοδο με εκείνην της Ε.Ε., χάρις κυρίως στην υδραυλική ρηγμάτωση και στο καθαρότερο φυσικό αέριο, που έχει αντικαταστήσει τον γαιάνθρακα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Κι ενώ το μερίδιο του φυσικού αερίου έφθασε το 38% επί της παραγωγής το 2018 από το μόλις 15% το 2005, ο γαιάνθρακας μειώθηκε στο 28% από το 50% την ίδια περίοδο. Οι δε ήπιες πηγές ενέργειας από σχεδόν μηδενικό σημείο το 2005 καλύπτουν το 9% της παραγωγής ηλεκτρισμού. Παρά το ότι η κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έχει αποσυρθεί από τη διεθνή Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα και έχει χαλαρώσει πολλούς περιβαλλοντικούς κανόνες, αναμένουμε να εξακολουθήσει να σημειώνεται πρόοδος με κατεύθυνση μία πιο πράσινη οικονομία, ενόσω πολλές πολιτείες και τοπικές αρχές σκληραίνουν τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς.
Την επόμενη εβδομάδα η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδιώκει να υποβάλει τις προτάσεις της, που αφορούν τη «Νέα Πράσινη Στυμφωνία» με την αποδέσμευση 1 τρισ. ευρώ σε ορίζοντα δεκαετίας, με απώτερο στόχο το μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα έως το 2050. Eίναι σημαντικό ότι η σταδιακή ανακατεύθυνση έως και του 25% των ευρωπαϊκών κονδυλίων σε πρωτοβουλίες πράσινης πολιτικής σε συνδυασμό και με μία σειρά άλλων πρωτοβουλιών σε χρηματοδοτικά προγράμματα θα δώσουν τον αναγκαίο πράσινο προσανατολισμό σε ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις – κι αυτό μπορεί να επιταχύνει τη μείωση των ρύπων στην Ε.Ε.
Τέλος, για το μέλλον του κλίματος στον πλανήτη, οι αναδυόμενες αγορές μετρούν πολύ περισσότερο από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ. Πλέον, η Κίνα είναι λιγότερο φτωχή από ό,τι πριν, αλλά συχνά η ποιότητα του αέρα στις μεγαλουπόλεις της είναι κάκιστη. Ενόσω η χώρα έχει αρχίσει να ενδιαφέρεται για τη ρύπανση και τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής, η αύξηση στις εκπομπές αερίων ρύπων από το 2012 και μετά επιβραδύνεται. Eντούτοις κι άλλα πολλά πρέπει να γίνουν. Αρκεί να σκεφθούμε ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ινδίας είναι λιγότερο από το μισό της Κίνας και ούτε καν έχει αρχίσει η μεταστροφή της.
Πηγή:energypress.gr