Στο 75% η εξάρτηση της Κεντρικής Ευρώπης από το αέριο αγωγού - Βασικός στόχος της Ε.Ε. η πρόσβαση στο LNG

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας φυσικού αερίου στον κόσμο. Συνεπώς, η διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού έχει πρωταρχική σημασία τόσο για την ενεργειακή ασφάλεια όσο και για την ανταγωνιστικότητα.

Σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία της Ε.Ε. για το 2018, 13 κράτη-μέλη εισήγαγαν συνολικά μέσω των τερματικών σταθμών Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) 62 δισ. κυβικά μέτρα αερίου (bcm), 11% περισσότερο από το 2017. 

Η Ισπανία κυριάρχησε στις εισαγωγές LNG κατακτώντας μερίδιο 25% επί των συνολικών εισαγωγών στην Ένωση για το 2018, με τη Γαλλία να την ακολουθεί με 22%, την Ιταλία  με 14% και το Ηνωμένο Βασίλειο να κατέχει ποσοστό 11%.

Το φυσικό αέριο αντιπροσωπεύει επί του παρόντος περίπου το ένα τέταρτο της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας της Ε.Ε. Περίπου το 26% αυτού του αερίου χρησιμοποιείται στον τομέα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και περίπου το 23% στη βιομηχανία. Το  περισσότερο από το υπόλοιπο ποσοστό χρησιμοποιείται στον τομέα των κατοικιών και των υπηρεσιών, κυρίως για τη θέρμανση των κτιρίων.

Σε ότι αφορά τις πηγές προμήθειας για το 2018,  λιγότερο από το 30% των αναγκών του αερίου της Ε.Ε. καλύφθηκε από την εγχώρια παραγωγή. Τα υπόλοιπα εισήχθησαν μέσω αγωγών, κυρίως από τη Ρωσία (43%), τη Νορβηγία (33%) και την Αλγερία (9%). Τα τελευταία χρόνια, το μερίδιο του LNG αυξήθηκε, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 14% των εισαγωγών του 2018, με το μεγαλύτερο μέρος να προέρχεται από το Κατάρ (33%), τη Νιγηρία (17%) και την Αλγερία (13%).

Το Κατάρ είναι σήμερα ο μεγαλύτερος προμηθευτής LNG στον κόσμο, με περίπου 170 bcm αερίου. Άλλοι μεγάλοι προμηθευτές (> 20 bcm) περιλαμβάνουν την Αυστραλία, τη Νιγηρία, τη Μαλαισία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ινδονησία. Η παγκόσμια παραγωγή υγροποιημένου αερίου πρόκειται να αυξηθεί δραματικά, καθώς νέες μονάδες θα τεθούν σε λειτουργία τα επόμενα χρόνια στις ΗΠΑ και την Αυστραλία.

Συγκεκριμένα στις 10 χώρες της Κεντρικής Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Πολωνία, Ρουμανία, Αυστρία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Σλοβενία και Τσεχία) η κατανάλωση για το 2018 ήταν 210,3 bcm, εκ των οποίων μόνο τα 48,25 bcm μπορούν να καλυφθούν από LNG, αφού η πρόσβαση σε τερματικούς σταθμούς LNG είναι αρκετά περιορισμένη. Αυτό σημαίνει ότι περισσότερο από το 75% του αερίου των χωρών αυτών προέρχεται από αέριο αγωγού από συγκεκριμένες πηγές και οδούς προμήθειας.

Η εξασφάλιση ότι όλα τα κράτη μέλη έχουν πρόσβαση στις αγορές LNG αποτελεί βασικό στόχο της στρατηγικής της Ε.Ε. για την ενεργειακή ένωση. Το LNG μπορεί να δώσει πραγματική ώθηση στην ποικιλομορφία της προσφοράς φυσικού αερίου στην Ε.Ε. και κατά συνέπεια να βελτιώσει σημαντικά την ενεργειακή ασφάλεια. Σήμερα, οι χώρες της δυτικής και νότιας Ευρώπης που έχουν πρόσβαση στους τερματικούς σταθμούς εισαγωγής LNG είναι πολύ πιο ανθεκτικές σε πιθανές διακοπές τροφοδοσίας από εκείνες που εξαρτώνται από έναν μόνο προμηθευτή φυσικού αερίου και ένα σύστημα μεταφοράς.

Μια τέτοια υποδομή αναπτύσσεται και στην Ελλάδα με στόχο την προμήθεια LNG από πολλαπλές πηγές και οδούς εφοδιασμού με στόχο να προσφέρει απρόσκοπτη παροχή ενέργειας στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Το project αναπτύσσεται στη θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης από την ελληνική εταιρεία Gastrade και περιλαμβάνει μια πλωτή μονάδα αποθήκευσης και αεριοποίησης LNG (FSRU) η οποία θα συνδέεται με το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου στην περιοχή της Αμφιτρίτης μέσω ενός αγωγού μήκους 28χλμ. Το έργο θα έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στο ελληνικό και το βουλγαρικό σύστημα 5,5 bcm φυσικού αερίου ετησίως και προγραμματίζεται να τεθεί σε λειτουργία το 2022. 

Πηγή:energypress.gr